Kız gibi, Oğlan,Top, İbne, Avrathasan sıfat da sıfat. Benliğine yaklaştıkça onlar da değişecek.
Ah Anadolu, güzel Anadolu, bereketli topraklar evlat verdi, adaklar yerine getirildi, kurbanlar kesildi! İnsanlar doğduklarında övgüyle karşılaşır, erkeklerse daha çok. Erkek egemen topluma hediyeydin sen; kutlanacaktı elbet.
Kadın bi’çare, adı hala yok, nerede?
Yıl 2016
Aile toplumun temelidir evet; insan ailesini seçemediği gibi doğacağı toplumu da seçemez, birçok farklı aile modeli olabileceği gibi. Ne mutlu bireyin gelişiminde çocuklarının yanında olan ailelere zira tek başına zor atlatılabilecek bir süreç olabilir bu dönem! Oğlumuz bir meyve gibi olgunlaşır, farklılaşır. Toplum bunu herkesten önce fark edecektir. Alışılagelmiş, öğrendiklerinden “Farklı”. Bu durumda en kolayı ötekileştirmektir tabi onlar için. Sözde kendince haklı! Şimdi senden alacaktır bir bir; Var olabilmen için gereken tüm hakkı. Eğitim, barınma, seyahat, sağlık…Yemek yemek için bir restorandan “size servis açmıyoruz” denilerek kovulacaksın. Sonra evlerden, şehirlerden de kovulacaksın, karakollarda belki sabahlayıp onlarca hortumla, copla, elektrikle vurulacaksın. Irzına geçilecek ve herkes bunu görmezden gelecek, belki de çoktan becerildin daha çocukken deden yaşındaki toplumda rahatça var olup gezinen bir pedofil tarafından!
Bunlar gizli saklı! Taraflı!
Vakit yaklaştı…
Beni ayık gönderme!
İstiklal Caddesinin tam ortasında dur önce, sonra bir ileriye bir geriye Tünel’e kadar yürürken kim bilir belki adını dahi bilmediğin devler gelir üstüne üstüne, baka kaldığın, yerli yersiz fark edildiğin; fark edilmediğin. Geri dönüp varana kadar yine belki adını bile bilmediğin geldiğin yere, asırlar sürdü yolculuğun bir an, bir saniye.
Harbiye Caddesindeki ağaçların büyüklüğünü hatırlıyor musun, sağlı sollu, upuzun; caddede arabalar peşi sıra. Biri durdu, bir tane daha; orada!
koşsana!
Duysana !
Değişti sıfatlar şimdi. Dönme, Tro, Travesti, Trav, Nonoş!
Hayda!
Şimdi ister kendin kendini öldür istersen…
İstersen gönderme!
Sevgiyle…
3. SAYI
