Bir Underground Eşcinsel Kültü: Petra Von Kant’ın Acı Gözyaşları

Özgürlüğün zorbalık hakkı ve Querelle gibi sinema kültleri ile tanınan yenilikçi alman sinemasının hala yeri doldurulamayan eşcinsel yönetmeni Rainer Werner Fassbinder’ın 1972 tarihli romantik-dram kültü.

Genel olarak sert bir sinema dili kullanan konvansiyonel alman sineması alışkanlıklarını darmadağın eden usta yönetmen bu filminde esas olarak bir tiyatro oyununu temel almıştır. Genel olarak o güne kadar görsel mit ve haz fetişi olarak kullanılan modada kadın ve kadın bedeni bu kez düşünen yaratan ve cinsel olarak yaşayan bir canlıdır.

Moda tasarımcısı Petra Von Kant, lüks bir dairede sekreter Marlene ile birlikte yaşamaktadır. İlk kocasını bir araba kazasında kaybeden kadın kendi dünyasında büyük aşılamayan içsel bir yalnızlık yaşamaktadır. Sekreteri Marlene ise film boyunca aşağılanmakta ikinci sınıf insan muamelesi görmektedir. Kant, arkadaşı Barones Von Grasenabb vasıtası ile genç bir model olan Karin Thimm ile tanışır. Von Kant, Karin’a aşık olur ve kendine yakın tutmak için de ona bir mankenlik işi teklif eder. İkili bir müddet sevgili hayatı yaşar ancak uçarı Karin çok geçmeden ilişkiden sıkılır ve kocasına geri dönmek ister. Karin’in istekleri karşısında yıkılan Kant, ona tepki gösterir ve hakaret eder ancak gitmesine de izin verir. Kant kendini kaybeder ve bu süreçte alkole sığınır. Ancak asla Karin’ı gerçekten sevmediğini sadece ona sahip olmak istediğini itiraf eder. Aslında bu büyük bir inkardan başka bir şey değildir. Kant duygusal hayatının bir getirisi olarak da hizmetkar Marlene’den bile özür diler.

Rainer Werner Fassbinder, senaryoyu kendi tiyatro oyununu temel alarak yazmıştır. Petra Von Kant’ın acı gözyaşları on gün içinde Ocak 1972’de 325.000 mark ile çekilmiştir. Nefret edilen kadın, aşağılanan kadın ve arzulanan kadın üçlüsünün güzel bir dille anlatıldığı film gerek Almanya’da gerek ulusal gerekse uluslararası festival ve yarışmalarda sayısız ödül almıştır. Moda atölyesinin güzelliği bile filme verilen özeni gözler önüne sermektedir. 

Fassbinder, ‘Petra von Kant’ figürü için doğal bir eşcinseli temsil ediyor şeklinde tanımlama yapmıştır. Tıpkı Querelle’deki gibi olağanüstü dekor ve ışıkları kullanan yönetmen, filmin müzikleri ile de benzersiz bir filme imza atmıştır.

Hazırlayan: futurelavirs

12. SAYI

HOMOJENOku

İndir

1 Trackbacks & Pingbacks

  1. 12. SAYI – HOMOJEN

Comments are closed.