Biz kaybedenlerdendik!
“Yalnız” diye isimlendirilenlerden. Hani hiç uzun süreli ilişkisi olmadı diye hayıflananlardan ya da “olsa ne olur bitti işte” diyenlerden.
Geride kalmayı seçenlerden.
Biz kızgın,
Biz korkak,
Biz güçlü,
Biz buruk gülümseyen.
“Belki bu kez olur be?” diyerek avunanlardan sonra avuntusuna sövenlerdendik. Geçmişe takılmadan giden ama geçmişten gelenlerin gölgesiyle kuşkululardan. Düşünen, okuyan, çizen hatta bazen yaratan hiç yoktan; mutluluğu, karamsarlığı, melankoliyi. Bendeniz, Nilüfer dinleyenlerden. Bizi de sevenler olmuştur elbet bizim bir türlü sevemediklerimizden, içimizin ısınmayanlarından.
Nikah törenlerinde alkışlayanlardandık biz. “Dur canım daha yaşın kaç?” diyenleri dinleyenlerden.-Şahsıma munhasır- 35 olanlardan ya da onu da devirenlerden.
Biz içip içip dağıtan “gününü gün!” edip vaktini orda burda sabahlayarak harcayanlardan.Bazı aymazların boş vakitlerine kaputbezi muammelesi görüp hayatının orasına burasına sokulanlardan. Sonra nefes alamıyorum, daraldım, çok sıktın diyerek çöpe atılan tek kullanımlık kondomlar halini aldık. Biz beceriksiz olduk; devrine göre ayak uyduramadık diye, iki yalan kelimeyi yanyana getiremedik diye. Adam asmaca oynar gibi “HAYAT” ı iki sesli üç sessizden ibaret olduğunu kabul etmedik diye çok şey bekleyenlerdendik.
Biz yalnız değildik adımız öyle anıldı; bir eşe dosta takdim edilirken.Pazarlığa çıkardığımız yalnızlığımızın sadece bir kısmını almak istedi karşımıza çıkan; bize aşık olan kişi de.
Paydamız payımızdan büyüktü yani.
Ama’yla başlayan şartlı-koşullu birlikteliklerimiz oldu.AMA’larında boğulduk bazen; kaçtı dediler ardımızdan.Soğuk olduk bazen; ellerimizi tutanı kışın bile “sıcak”lığını farkedince şaşırttığımız. Biz burnundan kıl aldırmayan olduk nazikçe canımız yanıyor derken.
Yalnızlığa itilmedik hele hele hiç seçmedik; sizler giderken kucağımıza peydahladınız yalnızlığı büyütmekle görevlendirildik. Kaybedenlerle aynı sırada “umut” tan nağmeler dilimizde bekler olduk. Beklerken de neyi beklediğimizi unutup yalnızlığa alışır olanlardan..
İnancını yitirmek ne kadar basit değil mi? 35 inde -şahsıma munhasır yine-
Hazırlayan: Ümit Gül
7. SAYI
